Het tussenjaar van Klaar

Rollercoaster

Ik wil bij deze graag openen met een disclaimer, vooral aan het adres van oma. Ik wilde oorspronkelijk geen blog posten, maar ben hierdoor aangezet door mama. Enige problemen en slapeloze nachten die worden gevolgd door dit blog, kunnen jullie daarom met haar opnemen. Alvast bedankt.

Ik heb namelijk de afgelopen dagen enorm moeten lachen met mijn ouders via FaceTime om de huidige situatie. Om kort te gaan zit het zo: Ik zit momenteel alleen, op onbekend een Nederlands stel na, in een enorme villa, waar al dan niet corona heerst.

Let's unpack this.

Karine, Thaïs en Olivier zijn woensdagochtend vertrokken naar Ibiza. De enige die nog overbleven waren ik en twee Nederlandse vrienden van Brigitte, de beste vriendin van Karine (volg je 'm nog?). Ik ken deze mensen dus evenmin als Karine en Olivier zelf, maar desalniettemin hebben Karine en Olivier hun uitgenodigd op maandagavond om nog langer te blijven. Sandra en Baltazaar, zo heten ze, waren namelijk ook bij het feest, en zijn hier in die tijd blijven slapen.

De dag begon super, want ik kon eindelijk uitslapen en heb de hele dag aan het zwembad gelegen. Avondeten deed ik samen met Sandra en Baltazaar, want ja, je moet toch elkaar enigszins leren kennen als je samen in een huis zit, en Nederlanders op vakantie vinden het heeeerrlijk om met elkaar te klieken op vakantie, waar in me dus ook enigszins schuldig aan maak momenteel. Ik ben gelukkig dan nog niet begroet met 'Hé, buuf!', dus dat is in ieder geval wat. Tijdens het desbetreffende diner, werd mij echter verteld dat verschillende mensen die op het feest waren geweest coronaklachten hadden. Zo ook Sandra en Baltazaar. Haha, helemaal geen stress of zo, natuurlijk niet. Het is alleen een beetje jammer dat ik de dag daarvoor een vliegticket had geboekt zónder annuleringsverzekering, maar verder...

Gelukkig was daar onze reddende engel Olivier, die dus blijkbaar helemaal niet naar Ibiza was gegaan, - nou ja wel naar Ibiza, want daar had een patiënt van hem hem met zijn privéjet naartoe gestuurd om coronatesten af te nemen op zijn jacht (casual), maar vervolgens was hij ook weer teruggegaan - die Baltazaar kwam vertellen dat hij negatief was getest op corona, dus dat was positief (excuus voor de boomergrap), en heeft hij Sandra getest. Ik had nergens last van, dus ik ben nog niet getest. Daarbij was de incubatietijd nog te kort.

De volgende dag hebben we Perla, die ook eens een keer dacht weer naar huis te komen, verteld wat de situatie was. Dat er dus misschien een paar mensen op het feest corona hebben, waaronder Sandra en Baltazaar. Perla had hierop een hele begrijpelijke reactie: ze heeft haar spullen gepakt en is weggegaan. Ik heb haar sindsdien niet meer gezien. Jade idem dito, en waar Olivier de hele tijd uithangt is mij ook nog niet bekend. Hierdoor ben ik momenteel totaal overgeleverd aan het onbekende Nederlandse stel. Maar het is wel fijn dat ze er zijn, aangezien zij wel overeen auto beschikken om boodschappen te doen, waardoor ik deze week net wat meer kan eten dan alleen pasta met tomaten en basilicum.

Ondertussen is de huishoudster, Marie, onderhand ook weer opgedoken, nadat ze een paar dagen vrij had genomen om even bij te komen van het feest. Vandaag heb ik haar het grotendeels van de dag geholpen met het huishouden. Ik leer nu de was doen, koken, en morgen leert ze mij strijken, want ze vindt het niet kunnen dat ik niet weet hoe ik dat moet doen, want hoe ga ik later anders voor mij man zorgen? En ik krijg van haar de hele tijd op mijn donder dat ik op blote voeten loop.

Er wordt dus wel voor mij gezorgd, en ik ben niet helemaal alleen. Maar er is ook een hele hoop onduidelijk. Waar is iedereen? Waar zijn Perla en Jade? Wat doet Olivier de hele dag? En de allerbelangrijkste: Loop ik nu risico op besmetting of niet? Ofwel van Sandra of Baltazaar, ofwel van Karine en Thaïs als ze straks terugkomen uit Ibiza?

Kortom, mijn leven is momenteel een enorme rollercoaster. Maar dan gezongen door Monsif, en niet door Danny Vera. Net wanneer alles weer goed lijkt te gaan, gaat er weer iets mis. Maar goed, c'est la vie! En ik begrijp nu pas waarom de Fransen daar een speciaal spreekwoord voor hebben...


Reacties

Reacties

Ine

Ja het is weer te gek daar in huize doe maar wat je leuk lijkt.
Je bent in ieder geval klaar voor het huwelijk (koken wassen strijken) super.
Geniet nog even schat hoop dat je gezond blijft.

Fenja

Net helemaal bijgelezen. We hadden gisteravond alle verhalen al van je ouders gehoord. Maar echt leuk om te lezen, je schrijft heel grappig. Wat een rollercoaster inderdaad, maar vooral wat een ervaring. Ben benieuwd naar je laatste wek. Groetjes!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active